6 augustus 2013 Whitby brug – Whitby boatyard
Blijf op de hoogte en volg Low Land Lady
06 Augustus 2013 | Verenigd Koninkrijk, Whitby
Henk controleert of de overbrenging van de gashendel naar de motor gaat, ja dat werkt nog. Henk kan ook niets aan de overbrenging zien en daarom is de enige conclusie dat we de schroef waarschijnlijk verloren zijn. We gaan naar de boatyard om te kijken of ze ons kunnen helpen. De boot moet het water uit om het schroefblad te kunnen vervangen. De boatyard heeft een bootlift die onze 8 ton makkelijk aan kan en omdat het springtij is is het bij de trailerhelling voor ons schip diep genoeg bij hoogwater. Wat nog net binnen de grens van de kraan valt is de breedte van de boot. Ze kunnen tot 4 meter hijsen en onze breedte is 3,95 m. Om 16.00 uur komen ze ons ophalen. Gerrit en de boatyard bellen een paar keer heen en weer voor de specificaties van de schroef. De boatyard weet waar ze een juiste schroef hebben maar wacht tot 16.00 uur met bestellen, eerst maar zien dat de schroef er werkelijk af is.
H+J hadden eigenlijk om 14.00 uur willen vertrekken maar omdat wij aan hen vastliggen kunnen ze niet weg. Gelukkig kunnen ze Scarborough nog net bereiken als ze om 16.00 uur vertrekken. We kunnen ze er ook tussenuit laten gaan als we met lange lijnen naar de kant werken. Ze besluiten te wachten. Kwart voor 4 nemen we afscheid van hen. Wat een leuke mensen we hopen ze weer te zien!
De boot van de boatyard komt keurig op tijd en om 16.00 uur varen we op sleeptouw door de brug. Aan het einde van de trailerhelling staat de bootlift klaar. De drijven erin en de mannen moeten stevig tegenhouden omdat we niet kunnen remmen zonder motor. De boot komt als een kameel omhoog, dat voelt heel vreemd om op een schuine helling gelift te worden. De schroef zit er nog aan. We moeten dus hetzelfde probleem hebben als 7 jaar geleden.
De mannen kijken binnen naar de verbinding tussen de motor en de aandrijfstang en constateren dat er ruimte tussen zit. Als je alleen naar de verbinding kijkt kun je niets zien dat erop wijst dat er een probleem is. Toen we bij aankomst vast zijn gelopen hebben we met het roerblad de stenen geraakt. Een man begint gelijk met epoxie om het roerblad te repareren. Omdat het al 5 uur is gaan de mannen naar huis en komen morgen terug om het roerblad en de overbrenging verder te repareren. Ik maak foto’s van de plekken waar we de gele ijzeren boei geraakt hebben. Als we terug zijn moet daarnaar gekeken worden. De krassen zitten boven de waterlijn dus kunnen ze geen gevaar opleveren.
We blijven hangen in de kraan omdat we waarschijnlijk morgen al weer terug in het water kunnen. We zijn blij dat we de Porta Pottie bij ons hebben. Hij staat meestal erg in de weg in de douche maar nu is hij heel handig. Het onderwater toilet kunnen we uiteraard op de kant niet gebruiken.
Van de maaltijd kunnen we nu beter genieten en we zijn blij dat de reparatie waarschijnlijk maar 1 dag zal duren in plaats van de ingeschatte 5 dagen die het gekost zou hebben als we onze schroef verloren hadden. Gerrit zoekt uit of we morgen als we de brug door zijn gelijk richting Lowestoft kunnen. Helaas, het tij staat dan bij aankomst in Lowestoft te veel tegen. We moeten tot de andere dag wachten.
H+J hadden eigenlijk om 14.00 uur willen vertrekken maar omdat wij aan hen vastliggen kunnen ze niet weg. Gelukkig kunnen ze Scarborough nog net bereiken als ze om 16.00 uur vertrekken. We kunnen ze er ook tussenuit laten gaan als we met lange lijnen naar de kant werken. Ze besluiten te wachten. Kwart voor 4 nemen we afscheid van hen. Wat een leuke mensen we hopen ze weer te zien!
De boot van de boatyard komt keurig op tijd en om 16.00 uur varen we op sleeptouw door de brug. Aan het einde van de trailerhelling staat de bootlift klaar. De drijven erin en de mannen moeten stevig tegenhouden omdat we niet kunnen remmen zonder motor. De boot komt als een kameel omhoog, dat voelt heel vreemd om op een schuine helling gelift te worden. De schroef zit er nog aan. We moeten dus hetzelfde probleem hebben als 7 jaar geleden.
De mannen kijken binnen naar de verbinding tussen de motor en de aandrijfstang en constateren dat er ruimte tussen zit. Als je alleen naar de verbinding kijkt kun je niets zien dat erop wijst dat er een probleem is. Toen we bij aankomst vast zijn gelopen hebben we met het roerblad de stenen geraakt. Een man begint gelijk met epoxie om het roerblad te repareren. Omdat het al 5 uur is gaan de mannen naar huis en komen morgen terug om het roerblad en de overbrenging verder te repareren. Ik maak foto’s van de plekken waar we de gele ijzeren boei geraakt hebben. Als we terug zijn moet daarnaar gekeken worden. De krassen zitten boven de waterlijn dus kunnen ze geen gevaar opleveren.
We blijven hangen in de kraan omdat we waarschijnlijk morgen al weer terug in het water kunnen. We zijn blij dat we de Porta Pottie bij ons hebben. Hij staat meestal erg in de weg in de douche maar nu is hij heel handig. Het onderwater toilet kunnen we uiteraard op de kant niet gebruiken.
Van de maaltijd kunnen we nu beter genieten en we zijn blij dat de reparatie waarschijnlijk maar 1 dag zal duren in plaats van de ingeschatte 5 dagen die het gekost zou hebben als we onze schroef verloren hadden. Gerrit zoekt uit of we morgen als we de brug door zijn gelijk richting Lowestoft kunnen. Helaas, het tij staat dan bij aankomst in Lowestoft te veel tegen. We moeten tot de andere dag wachten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
