31 juli 2013 Amble – North Shields bij New Castle

Mooi windje en een korte afstand om te overbruggen dus dat wordt zeilen. Omdat het bijna hoogwater is kunnen we bij Amble tussen de kust en het eiland door, dat scheelt weer een paar mijl.
Tijdens het zeilen zien we dat de Kind of Magic een heel goed zeilend schip is. Ze is snel en kan hoger aan de wind dan wij. We moeten het zeilen ook eerder opgeven omdat de wind te veel wegvalt. Het laatste deel van de tocht moteren we. Als we waren blijven zeilen hadden ze ons zeker ingehaald, mooi schip deze Koopmans!
In North Shields is een marina gebouwd in een oud dok waar je eerst een sluis door moet. Omdat ik de sluiswachter verkeerd versta gaan we aan de verkeerde kant van de sluis liggen. Aan de “verkeerde”kant zijn alleen touwen langs de wand gespannen en aan de “goede”kant is een steigertje gemaakt dat langs de muur omhoog en omlaag gaat, dat is veel gemakkelijker dan je boot aan een touw vastmaken. We hebben inmiddels zo veel sluis ervaring dat het ons niets uitmaakt. We vragen een box waar we dichtbij de Nederlandse boot, Kind of Magic, die er nog aankomst kunnen liggen. Dat lukt, leuk en wel zo makkelijk.
Als ik over de steiger naar de havenmeester loop zie ik een bord staan met “Let op” en dan iets in het Engels dat ik niet begrijp. Naast het bord staat een mand met helmen en paraplu’s. Een Engelsman wijst op de sterntjes op de kant, ze hebben jongen. De sterntjes vallen iedereen aan die over de steiger loopt en ter bescherming moet je een papaplu meenemen of een helm dragen. Waar hebben we dat eerder meegemaakt? Van de havenmeester hoor ik dat je beter naar New Castle kunt gaan als je uit eten wil, met de trein ben je er in 10 minuten. In North Shields is niet veel bijzonders
Bij de boot vertel ik aan Henk en Joke wat de havenmeester verteld heeft. De voorkeur van H+J om nu naar New Castle te gaan met de trein, daar te eten en te kijken of het de moeite waard is om morgen nogmaals te bezoeken. Ze gezegd zo gedaan, voor Gerrit ging deze besluitvorming een beetje te snel en te veel buiten hem om. Gerrit is eigenlijk wel toe aan een dagje rust.
Als we met de benenwagen naar het station gaan komen we door een mooi aangelegd park. Om de kortste weg te lopen steken we dwars de grasvelden over. Als we terugkomen is het donker dan moeten we maar een andere route nemen. De trein naar New Castle rijdt zeer frequent en het ritje duurt inderdaad een minuut of 10. Het lopen duurt langer.
In New Castle stappen we bij “monument” uit en lopen door enkele mooie straatjes richting de rivier. Over de rivier zijn een aantal bijzondere bruggen gebouwd, een ijzeren dubbeldeksbrug met op de onderste laag het gewone verkeer en op de bovenste laag de trein of de tram. Op een heel klein stukje rivier zijn wel 6 bruggen, een bijzonder gezicht. Bij de bruggen in de buurt staan nog pakhuizen uit 1500/1600, Er moet in die tijd veel geld verdiend zijn want de pakhuizen zijn groot en wel 4 verdiepingen hoog. In het trottoir is met koperen tegeltjes een wandelroute uitgezet. Het is te laat om die te gaan lopen.
Als we op zoek gaan naar een eetgelegenheid komen we langs een Thai. Gerrit en ik hebben daar wel zin in maar Henk is niet zo gek op Indiaas en denkt dat Thai daarop lijkt. We weten hem te overtuigen dat dat niet zo is en gaan bij de Thai eten. Het kost wat moeite om te bestellen omdat we niet teveel willen bestellen en om een doggiebag vragen is ook niet zo leuk. Uiteindelijk bestellen we 2 menu’s met hapjes vooraf en soep en twee hoofdgerechten met vis en een extra bakje rijst. De hapjes vooraf delen we met zijn vieren, de soep eten de mannen op en alle hoofdgerechten delen we weer met zijn vieren. H+J vinden de verschillende smaken lekker en het lijkt niet op Indiaas. Joke blijkt niet van steranijs te houden. G en ik vinden het een heel goede Thai en we hebben in tijden niet zo lekker gegeten.
Tijdens het eten is het begonnen te regenen, soms een beetje miezer en soms behoorlijk hard. Als we naar buiten gaan is een beetje aan het druppelen waardoor regenjassen en paraplu zijn wel nodig. Het station is weer snel gevonden maar de juiste trein duurt even. De eerste trein die op ons perron komt geeft aan dat die naar South Shield gaat, dat is aan de verkeerde kant van de rivier. We laten de trein lopen en gaan uitzoeken wat er aan de hand is. We komen er achter dat de trein een lus maakt en eerst North Shield aan doet en daarna naar South Shield gaat. We hadden de trein dus wel kunnen nemen. Volgende trein dan maar. Helaas is er inmiddels een storing. We moeten bijna een uur op de volgende trein wachten. Als de trein boven de grond komt merken we dat het pijpenstelen regent. Op het station staan geen taxi’s te wachten dus dat wordt 15 minuten door de plens regen lopen. Zeiknat komen we bij de boten. H+J vragen of we nog een koffie en een afzakkertje komen halen. Met droge kleren gaan we bij H+J nog wat drinken en weer praten, praten en praten.
Omdat we niet echt de behoefte hebben om New Castle verder te bezichtigen besluiten we morgen verder te gaan. We willen naar Whitby, 45 mijl naar het zuiden. We moeten daar wel voor 17.00 uur aankomen omdat we niet bij laagwater naar binnen kunnen. We spreken af om om 9 uur te vertrekken.