20 juli 2013 Arbroath – Port Edgar Queensferry
Blijf op de hoogte en volg Low Land Lady
20 Juli 2013 | Verenigd Koninkrijk, Queensferry
We vertrekken zodra de sluis open staat. Omdat we eerst diesel willen tanken vertrekt Gerrit met A+H door de sluis naar de pomp. Ik loop naar de havenmeester om te betalen. De havenmeester vertelt dat ik ook bij de pomp het havengeld en de diesel kan betalen. Dan had ik net zo goed op de boot kunnen blijven maar ik heb nu wel foto’s van een vertrekkende Low Land Lady.
Als we klaar zijn met tanken en afrekenen klim ik 3 meter naar beneden en kunnen we richting haven uitgang. Als we tussen de pieren zijn zie ik de Belgen achter ons een helemaal verkeerde route nemen. Omdat ze de boot niet naar binnen hebben gevaren weten ze niet dat ze de rode en groene palen NIET moeten volgen, ze moeten op de bakens op de kant varen. Ik geef een harde schreeuw om hun aandacht te trekken. Gelukkig horen ze ons en begrijpen ook dat ze verkeerd gaan. Nog 5 meter verder en ze hadden muurvast gelegen.
Op zee is het een beetje mistig en daarom probeer ik de Radar even uit. Hij werkt perfect maar hopelijk hebben we hem niet nodig. Door de mist kunnen we de Bell Tower Rock nauwelijks zien, jammer. Helaas staat er in het begin te weinig wind om te zeilen
Onderweg zien we weer zeehonden en nu ook voor het eerst een papegaaiduiker. Als we dicht bij het Firth of Forth zijn, komt de wind anders in en kunnen we zeilen als een melkmeisje. Door de oplopende golven hebben we kans op een klapgijp en daarom gebruiken we de vaste bulletalies. Als de giek toch overkomt gebeurt er hetzelfde als er al eerder gebeurd is, de lijn loopt vast tussen de katrol. Ik moet naar voren om de bulletalie helemaal weg te halen. In de volgende haven moeten we dikkere lijnen kopen zodat ze er niet meer tussen kunnen lopen.
Als we in de buurt zijn van de beroemde railwaybridge lijkt het alsof er een cruiseschip tegen de brug aan ligt en dat hij er door 4 sleepboten vanaf getrokken moet worden. Als we dichterbij komen zien we dat het cruiseschip voor anker ligt en op het tij aan het keren was. De sleepboten liggen ook voor anker, niets spectaculairs dus. Jammer?
De jachthaven, Port Edgar, is aan verzanding onderhevig en we komen op een vallend tij aan, voorzichtig binnenvaren dus. Achter de breakwater, terwijl we aan het kijken zijn waar we kunnen liggen, lopen we vast en gelukkig komen we ook snel weer los. Er is eigenlijk maar een plekje waar we naartoe durven varen en dat heeft een heel kort fingerponton, toch maar proberen. Met een hoop lijnen en springen liggen we uiteindelijk safe genoeg voor een nacht, helemaal lekker liggen we niet maar met afgaand tij kunnen we even nergens anders heen.
Maaltijd maken, krentenbroodje bakken en gelukkig is de koelkast weer bevroren doordat we vandaag lang genoeg gemoterd hebben. Met de accu’s is dus niets mis.
Als we klaar zijn met tanken en afrekenen klim ik 3 meter naar beneden en kunnen we richting haven uitgang. Als we tussen de pieren zijn zie ik de Belgen achter ons een helemaal verkeerde route nemen. Omdat ze de boot niet naar binnen hebben gevaren weten ze niet dat ze de rode en groene palen NIET moeten volgen, ze moeten op de bakens op de kant varen. Ik geef een harde schreeuw om hun aandacht te trekken. Gelukkig horen ze ons en begrijpen ook dat ze verkeerd gaan. Nog 5 meter verder en ze hadden muurvast gelegen.
Op zee is het een beetje mistig en daarom probeer ik de Radar even uit. Hij werkt perfect maar hopelijk hebben we hem niet nodig. Door de mist kunnen we de Bell Tower Rock nauwelijks zien, jammer. Helaas staat er in het begin te weinig wind om te zeilen
Onderweg zien we weer zeehonden en nu ook voor het eerst een papegaaiduiker. Als we dicht bij het Firth of Forth zijn, komt de wind anders in en kunnen we zeilen als een melkmeisje. Door de oplopende golven hebben we kans op een klapgijp en daarom gebruiken we de vaste bulletalies. Als de giek toch overkomt gebeurt er hetzelfde als er al eerder gebeurd is, de lijn loopt vast tussen de katrol. Ik moet naar voren om de bulletalie helemaal weg te halen. In de volgende haven moeten we dikkere lijnen kopen zodat ze er niet meer tussen kunnen lopen.
Als we in de buurt zijn van de beroemde railwaybridge lijkt het alsof er een cruiseschip tegen de brug aan ligt en dat hij er door 4 sleepboten vanaf getrokken moet worden. Als we dichterbij komen zien we dat het cruiseschip voor anker ligt en op het tij aan het keren was. De sleepboten liggen ook voor anker, niets spectaculairs dus. Jammer?
De jachthaven, Port Edgar, is aan verzanding onderhevig en we komen op een vallend tij aan, voorzichtig binnenvaren dus. Achter de breakwater, terwijl we aan het kijken zijn waar we kunnen liggen, lopen we vast en gelukkig komen we ook snel weer los. Er is eigenlijk maar een plekje waar we naartoe durven varen en dat heeft een heel kort fingerponton, toch maar proberen. Met een hoop lijnen en springen liggen we uiteindelijk safe genoeg voor een nacht, helemaal lekker liggen we niet maar met afgaand tij kunnen we even nergens anders heen.
Maaltijd maken, krentenbroodje bakken en gelukkig is de koelkast weer bevroren doordat we vandaag lang genoeg gemoterd hebben. Met de accu’s is dus niets mis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
