1 juli 2013 Troon – Ardrishaig begin Crinan Canal

Als ik de plotter aanzet “ligt” het bootje ineens weer de juiste richting uit, hoe is dit mogelijk? Tijdens het varen blijkt dat de stuurautomaat geen graden meer doorkrijgt en daardoor kunnen we de stuurautomaat nog wel aanzetten op een bepaald aantal graden maar we kunnen niet meer bijsturen. Resetten helpt niet en een telefoontje naar Jos Boone biedt ook geen uitkomst omdat ze zulke ingewikkelde dingen zegt, daar beginnen we niet aan. We kunnen met de huidige werking van de instrumenten thuis komen. Als we ergens een Raymarinedealer tegenkomen kunnen we altijd vragen of die er eens naar kijkt.
Een dag met een rommelige wind, veel bewolking, een klein buitje en ook zon tussen de wolkenvelden door. De wind is rommelig omdat we tussen eilanden met bergen doorvaren. De wind draait om de eilanden heen en komt daardoor telkens uit een andere richting, veel zeilwisselingen en dus weinig lezen. We zijn bijtijds vertrokken om niet te laat op het Crinan Canal aan te komen.
Als we bij de sluis aankomen liggen er al vier boten te wachten. Er kunnen drie boten tegelijk de sluis in en een sluisgang duurt ontzettend lang. Na een uur kunnen we de sluis in. Wat lastig blijkt door de hoge sluismuur en het ontbreken van bolders. De lijnen moeten omhoog worden gegooid en dan maakt de sluitmeester de lijnen op de muur vast. Omdat de bolders ver uit elkaar zitten is het lastig om de boot recht in de sluis te leggen. De Fransen naast ons hebben daar nog veel meer moeite mee. Omdat ze professionele zeilers zijn steekt de sluismeester een beetje de draak met ze. Na een kwartier klooien liggen we eindelijk met drie boten in de sluis. We moeten een minuut of 10 op water wachten. Het blijkt dat op dagen dat het erg druk is met sluisgangen dat er dan gebrek is aan water. We hebben vandaag de op een na laatste sluisgang gehad, goed dat we vroeg weg zijn gegaan.
We liggen langzij een Engelse boot met drie heren. Helaas is er op deze plek geen elektra, geen filmpje en geen verwarming. Omdat het toch nog steeds behoorlijk afkoelt lossen we het probleem met de verwarming op door de kleine gaspit te laten branden. Het wordt dan ongeveer 20 graden en dan is het goed uit te houden. Gelukkig hebben we vanwege de gaskachel een koolmonoxidemeter want het gas laten branden is wel gevaarlijk.
Vroeg naar bed, de rommelige zee was vermoeiend.