3 juni 2013 Howth met de trein naar Dublin
Blijf op de hoogte en volg Low Land Lady
03 Juni 2013 | Ierland, Howth
Uitslapen, ontbijten, was wegwerken, Gerrit voor NCOI beoordelingen maken en om 15.00 uur vertrekken we alsnog naar Dublin centrum. Het treinstation zit zowel in Howth als in Tara verstopt in een pub. Volgens de loketbeambte zijn er geen meerdaagse abonnementen meer en gebruikt iedereen een soort ov chipkaart maar in dit geval alleen voor de trein.
In Tarastreet station aangekomen informeren we nogmaals bij het loket en dan blijkt dat er wel driedaagse abonnementen zijn op het hele ov. We besluiten nu eerst ons geld dat we op de trein chipkaart hebben gezet op te maken.
Met de benenwagen gaan we naar Trinity College om het book of Kells en de bibliotheek te zien. We komen 20 minuten voor sluitingstijd aan en mogen daarom voor half geld naar binnen. Het boek of Kells is ergens tussen 600 en 800 na Chr, de vroege middeleeuwen, geschreven door monniken Het boek is tijdens de Cromwell periode uit veiligheidsoverwegingen naar Dublin gebracht. Wat een kostbaar bezit, wat prachtig versierd, wat een bewonderenswaardige inspiratie spreekt hieruit, wat een werk moet dat zijn geweest, echt monnikenwerk.
De bibliotheek is enorm, duizenden oude geschriften staan er in tientallen rijen, 3 meter hoog en over twee verdiepingen verdeeld. Zeer indrukwekkend om te zien. Welke kennis zit er allemaal in die boeken? Wie heeft die boeken ooit bestudeert? Fascinerend.
Op mijn toeristenplattegrond staat reclame voor een eetgelegenheid zoals in Stockholm. Een gebouw met meerdere eettentjes met voedsel uit allerlei landen onder één dak. Dat vonden we toen heel leuk, lekker en goedkoop. Dat is het nu ook. We kiezen voor Indiaas, Thais met een blikje fris, € 21,- totaal.
We besluiten nog wat door de stad te dwalen. Van het Middeleeuwse deel is weinig over, alleen een kerk en een stuk stadsmuur met een poort, gebouwd door de Vikingen, de stichters van de stad. De hoge kades van de rivier de Liffey die dwars door Dublin loopt doen erg aan Sint Petersburg denken, de verkeersdrukte trouwens ook. Het openbaarvervoer heeft in Dublin wel aparte weggedeelten, we hebben niet de indruk dat het ov vast staat in hetzelfde verkeer als de automobilisten. Er rijden heel veel bussen, er zijn een paar trambanen en de treinen werken als een Metronet maar dan bovengronds. Dublin is een miljoenenstad en heeft het ov goed geregeld naar onze bescheiden mening.
Op de weg richting Tarastreet Station komen we door de wijk met heel veel pubs. Op straat zijn muzikanten en ook In bijna elke pub is live Music. We lopen een aantal pubs in om even te luisteren. Dit is wel heel gezellig.
Na een kopje koffie en thee in een Italiaans eethuisje, met een man die zingt en speelt op een electrische viool, lopen we terug naar het station en brengt de trein ons weer terug naar Howth. Het was vandaag een warme dag, 25 graden, dat is te zien op alle grasvelden in de parken. Overal liggen de Fish and Chips verpakkingen en de meeuwen genieten van een “feestmaal”.
In Tarastreet station aangekomen informeren we nogmaals bij het loket en dan blijkt dat er wel driedaagse abonnementen zijn op het hele ov. We besluiten nu eerst ons geld dat we op de trein chipkaart hebben gezet op te maken.
Met de benenwagen gaan we naar Trinity College om het book of Kells en de bibliotheek te zien. We komen 20 minuten voor sluitingstijd aan en mogen daarom voor half geld naar binnen. Het boek of Kells is ergens tussen 600 en 800 na Chr, de vroege middeleeuwen, geschreven door monniken Het boek is tijdens de Cromwell periode uit veiligheidsoverwegingen naar Dublin gebracht. Wat een kostbaar bezit, wat prachtig versierd, wat een bewonderenswaardige inspiratie spreekt hieruit, wat een werk moet dat zijn geweest, echt monnikenwerk.
De bibliotheek is enorm, duizenden oude geschriften staan er in tientallen rijen, 3 meter hoog en over twee verdiepingen verdeeld. Zeer indrukwekkend om te zien. Welke kennis zit er allemaal in die boeken? Wie heeft die boeken ooit bestudeert? Fascinerend.
Op mijn toeristenplattegrond staat reclame voor een eetgelegenheid zoals in Stockholm. Een gebouw met meerdere eettentjes met voedsel uit allerlei landen onder één dak. Dat vonden we toen heel leuk, lekker en goedkoop. Dat is het nu ook. We kiezen voor Indiaas, Thais met een blikje fris, € 21,- totaal.
We besluiten nog wat door de stad te dwalen. Van het Middeleeuwse deel is weinig over, alleen een kerk en een stuk stadsmuur met een poort, gebouwd door de Vikingen, de stichters van de stad. De hoge kades van de rivier de Liffey die dwars door Dublin loopt doen erg aan Sint Petersburg denken, de verkeersdrukte trouwens ook. Het openbaarvervoer heeft in Dublin wel aparte weggedeelten, we hebben niet de indruk dat het ov vast staat in hetzelfde verkeer als de automobilisten. Er rijden heel veel bussen, er zijn een paar trambanen en de treinen werken als een Metronet maar dan bovengronds. Dublin is een miljoenenstad en heeft het ov goed geregeld naar onze bescheiden mening.
Op de weg richting Tarastreet Station komen we door de wijk met heel veel pubs. Op straat zijn muzikanten en ook In bijna elke pub is live Music. We lopen een aantal pubs in om even te luisteren. Dit is wel heel gezellig.
Na een kopje koffie en thee in een Italiaans eethuisje, met een man die zingt en speelt op een electrische viool, lopen we terug naar het station en brengt de trein ons weer terug naar Howth. Het was vandaag een warme dag, 25 graden, dat is te zien op alle grasvelden in de parken. Overal liggen de Fish and Chips verpakkingen en de meeuwen genieten van een “feestmaal”.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
