22 mei Penzance bustocht Lands End, St Ives

Wat een prachtig gevarieerd landschap heeft Cornwall! De zuidkust is heel groen met subtropische planten en de noordkust is rotsachtige en heeft allemaal kleine weidevelden met begroeide stenen “hagen”. We hebben geluk dat, volgens mij is het de gaspeldoorn, in bloei staat. Alle “rotshagen” zijn ermee begroeit en ook op plekken waar grond niet voor agrarische doeleinden gebruikt wordt bloeit deze prachtig geel tegen de hellingen.
We hebben vandaag voor de bus gekozen omdat we op de wegenatlas kunnen zien dat er veel teveel en te hoge hellingen zijn voor onze kleine fietsjes. Als we in de bus zitten krijgen we dat alleen maar bevestigd. De wegen zijn ook zo hol en smal dat het ook om die reden te gevaarlijk zou zijn. Omdat het vandaag een beetje bewolkt is en omdat er een wind uit het noorden staat is het vrij koud. Een open dubbeldekker is leuk maar niet als het zo koud is. De uitzichten vanuit de bus zijn vanuit de onderste laag ook fantastisch.
Als we door het plaatsje, St Just rijden laat ik me ontvallen, hier woon je echt "On tje end of nowhere". Een oudere dame die voor ons zit moet hier erg om lachen en Gerrit en ik denken die houden we erin. Op advies van de buschauffeur stappen we in Botallack uit. Aan een heer die gelijk met ons uitstapt vragen we de weg naar de Levant Mine. Hij stuurt ons over de weg naar een volgend plaatsje. Dan hadden we ook 3 haltes verder met de bus mee kunnen rijden. Stomme buschauffeur denken we hardop.
Na 20 minuten komen we in het volgende gehuchtje, na een kop thee en een sanitaire stop lopen we door naar de voormalige koper- en tinmijn. Als we bij de tinmijn zijn zien we dat er vanaf Botallack een pad langs de kust naar de mijn loopt. Dit pad gaat nog verder langs de kust maar we hebben geen goede wandelkaart dus weten we niet waar we dan belanden en of we de 300 bus daar weer kunnen oppakken.
In de Levant mijn staat een werkende stoommachine die de materialen naar boven haalde. Deze machine is gebouwd door Harvey en Co uit Hale. Deze metaalgieterij heeft ook het grootste stoomgemaal ter wereld gebouwd, De Cruquius die de Haarlemmermeer droog heeft gemalen.
De Levantmijn ging tot wel 500 meter diep en strekte zich tot onder de oceaan uit. Zowel Gerrit als ik zouden hier absoluut niet hebben willen werken en zeker niet met de werkomstandigheden in die tijd, 1820 tot 1930. De Levant mijn heeft nog een bijzondere schacht. In deze schacht gingen de mannen langs een soort paal naar beneden. Deze paal had om de 3,5 meter een soort trede waar iemand op kon staan. De kunst bestond uit het op het juiste moment uitstappen want de paal blijft constant door draaien, soort roltrap maar dan recht naar beneden of omhoog.
Als we weer buiten zijn lopen we dezelfde weg terug naar de bushalte in het gehuchtje. Eenmaal in de bus merken we dat de bus naar de volgende mijn langs de kust rijd, we hadden dus ook het kustpad kunnen nemen!. We komen tot de conclusie dat we om te wandelen niet goed voorbereid zijn. Een echte wandelkaart in onontbeerlijk. Dit moeten we onthouden want met een wandelkaart hadden we meer uit dit uitje kunnen halen.
De bus brengt ons langs de noord kust naar St Ives. Een plaatsje, zeer toeristisch, in een natuurlijke baai. Jammer dat een schip als het onze hier niet in kan, veel te ondiep. Het plaatsje is niet erg fotogeniek doordat de bebouwing niet bijzonder is. Na een late lunch met crispy duck met gesmolten kaas, hoe verzin je het, en een ijsje stappen we 2 uur later weer op de 300 bus om terug te keren naar Penzance.
We kijken terug op een koude maar droge en regelmatig de zonnige dag waar we echt van Cornwall genoten hebben. Wat weer betreft mogen we op de sterke wind na echt niet klagen. We zijn nu 3,5 week weg en hebben 1 echte regendag gehad en een dag dat het heel somber was met een beetje miezerregen. Alle andere dagen zijn zonnig of gedeeltelijk bewolkt en zonnig.
Windguru geeft nog steeds hetzelfde beeld. De wind gaat zaterdag op zondag liggen en meer naar het westen draaien. De dagen daarna staat er weer te veel wind om te varen. We zullen dus in een keer richting Ierland moeten om binnen ons schema te blijven.