3 augustus 2013 Whitby

Vandaag op ons gemakje opgestaan, kreeften gekocht (maar £ 5,- per stuk), de ruïne van de abdij bekeken van een afstand (we hebben geen zin meer om geld te betalen voor ruïnes omdat we er al heel veel gezien hebben). De kerk die naast de ruïne staat de Peterus en Pauluskerk, is vreselijk. Alle kerkbanken staan in hokjes die zo hoog zijn dat de mensen elkaar niet kunnen zien. De hokjes zijn het bezit van gelovigen. Ze moeten betalen om hun hokjes aan de bovenkant af te laten dekken. Omdat in de Whitby veel vervuilende fabrieken stonden werden de hokjes anders helemaal zwart. Gerrit en ik vinden het een zeer zwaarmoedige en troosteloze kerk. Met Henk en Joke hebben we een half uur in de rij gestaan voor de beste vis en chips van Engeland. Vis was inderdaad lekker en de patat zoals ze in Engeland altijd is, slap en vet.
Als we ergens iets zitten te drinken komt er een dame en dochter met een opapop in een ouderwetse rolstoel langs. Ze maken reclame voor een voorstelling.
De kreeften hebben we met een citroen/peterselie/botersausje gegeten. De schalen zijn zo zacht dat we het gereedschap geeneens nodig hebben. ’s Avonds weer met Henk en Joke gepraat en gepraat…en een mooie zonsondergang gezien, morgen weer mooi weer.